Koronkę podyktował Pan Jezus św. Faustynie w Wilnie 13-14 września 1935 r.

„Przez nią uprosisz wszystko, jeżeli to, o co prosisz, będzie zgodne z moją wolą." (Dz. 1731)
„Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku; chociażby grzesznik był najzatwardzialszy, jeżeli tylko raz zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia mojego." (Dz. 687)
„Każdą duszę, która odmawiać będzie tę koronkę, bronię w godzinie śmierci jako swej chwały. (...) Kiedy przy konającym inni odmawiają tę koronkę, uśmierza się gniew Boży,
a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę.” (Dz. 811)

Poszczególne części Koronki Do Miłosierdzia Bożego:

Na początku:
Ojcze nasz ..., Zdrowaś Maryjo ..., Wierzę w Boga.

 

Na dużych paciorkach:
Ojcze przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.

 

Na małych paciorkach:
Dla Jego bolesnej Męki, miej miłosierdzie dla nas i całego świata

 

Na zakończenie:
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami i nad
całym światem...(3 razy)

 

Na zakończenie:
"O Krwi i Wodo któraś wytrysnęła z Najświętszego Serca Jezusowego jako zdrój Miłosierdzia dla nas - Ufamy Tobie " x3 oraz " Jezu ufam Tobie" x3